Autor: Joanna Lewoc

Okaze de sia 25a fonda datreveno la Esperanto-Societo Südharz en Herzberg antaŭ internacia publiko en la salonoj de la Welfen-Kastelo konataj lingvistoj parolis pri Esperanto vide al la lingvaj demandoj en Eŭropo, pri modernaj komunikvojoj, planlingvaj projektoj, lingvokontrolaj institucioj, kaj ne laste pri fajnaĵoj - gravaj ankaŭ en la Internacia Lingvo - kiel frazeologio kaj metafora uzo de esprimoj. Ĉi tiu libro redonas la plej esencajn kontribuaĵojn de la konferenco. Al la temaro enkondukas Detlev Blanke. En dulingva artikolo li reliefigas la aktualan lingvan problemon en Eŭropo kaj montras vojojn por solvi ĝin. Li do traktas la lingvan politikon en Eŭropa Unio. Tre ampleksaj bibliografiaj indikoj ebligas memstaran enprofundiĝon en la temon. Sabine Fiedler gvidas tra la Esperanta frazeologio kaj klarigas la signifon de frazeologiaj strukturoj en la Internacia Lingvo. Riĉaj ekzemploj priskribas, kiun rolon ludas - kaj ludu - frazeologiaj esprimmanieroj, parolturnoj kaj aliaj fiksaj vortkombinaĵoj en la interhoma komunikado. John Wells invitas en la mondon de la modernaj informperiloj. Li koncentriĝas al la plej efika utiligo de la tutmonda teksaĵo, t.e. la interreto, por Esperanto, kaj instigas al ĝia penetrado kaj aplikado. Li atentigas pri specifaĵoj ligitaj al la prezentado de diversalfabetaj tekstoj kaj liveras praktikajn konsilojn por superi aperantajn obstaklojn. Ĉe la fino troviĝas kolekto de retadresoj ne malhaveblaj por krozanta Esperantisto. Deirante de la prezento de la eŭropaj etnolingvoj Véra Barandovská-Frank transiras al lingvoj neŭtralaj kaj priskribas plurajn planlingvajn projektojn. Ŝi raportas pri kelkaj lasttempe inventitaj artefaritaj lingvoj aldonante klarigojn pri ilia - kelkfoje bizara - fona filozofio. Werner Bormann atentigas pri la neceso uzi precizan lingvaĵon precipe en Esperanto. Vide al la zorga traktado de la lingvo li priparolas la rolon de lingvokontrolaj instancoj kaj metas apartan akcenton al lingvaj akademioj. La kolektaĵon fermas fibole dua artikolo de Detlev Blanke. En leĝera maniero li prezentas diversajn imagojn de ne-esperantista publiko pri la Internacia Lingvo. Pozitivajn, ironiajn, negativajn kaj alispecajn aludojn pri Esperanto ilustras pluraj citaĵoj. Certaj metaforaj uzoj frape montras, kia fantazia bildo pri la ideo, rolo kaj celo de la Internacia Lingvo ekzistas ekster la esperantista medio.